Zadaniem diagramów schematycznych jest ukazywanie zależności pomiędzy poszczególnymi elementami. Np. w przypadku billingów telefonicznych chodzi o pokazywanie kto, z kim i ile razy rozmawiał.
Na diagramach schematycznych wyróżniamy specjalny rodzaj węzłów - węzły podejrzane. Osoby te są na diagramach oznaczone czerwoną ramką. W kodzie używane jest pojęcie "main entity".
Nowym podejściem wprowadzonym w trakcie rozwoju prac jest wykorzystywanie algorytmów rozkładu.
Istnieje więc jeden diagram schematyczny, ale kilka algorytmów. Dostępne algorytmy rozkładu to:
Węzły grafów, oznaczane jako ludziki, odpowiadają poszczególnym numerom telefonów. Strzałki pomiędzy węzłami oznaczają odpowiednio połączenia przychodzące (strzałka skierowana do węzła) lub wychodzące (strzałka skierowana od węzła). Liczby nad strzałkami oznaczają sumaryczną ilość połączeń
Rozkład grupowy służy rozmieszczeniu węzłów głównych na kole, a grup dookoła nich na zewnątrz koła. Algorytm jest niedopracowany i wymaga poprawy.
Rozkład pawi ogon służy romieszczeniu węzłów głównych w centrum, a elementów z nimi połączonych dookoła danego elementu głównego - tak że w efekcie przypomina to pawi ogon. Algorytm jest niedopracowany i trzeba go poprawić.
Rozkład kołowy służy rozmieszczeniu wszystkich elementów na kole, przy czym główne elementy są wierzchołkami wielokąta foremnego wpisanego w to koło.